السلام علیک یابن الحسن

 صبح جمعه كوچمونو، آب و جارو كرده بودم

 از غريبى و جدائى، به خدا رو كرده بودم

 تا غروب جمعه پشتِ، در خونمون نشستم

 آخه من چشم انتظار، پسر فاطمه هستم

 پشت در غروب جمعه، كه همه چشم انتظارند

 مى‏شينم تا كه يه روزى، واسه من خبر بيارند

 خبر اون كسى رو كه، دلم عمريه گداشه

 همونى كه ذوالفقار، حيدرى رو شونه هاشه

 اون كه ذكر سبز لبهاش، يا اميرالمؤمنينه

 اون كه ابروهاش شبيه، پسر ام البنينه

 آبروى عالمينه، وارث بدر و حنينه

 نقش رو پيشونى بندش، يا اباالفضل يا حسينه

 فاطمى ترينِ مردم، به روى زمينه اين مرد

 به خدا تو عَلويها، علوى ترينه اين مرد

 روزى كه مى‏ياد تمام، لاله‏ها به پاش مى‏ميرند

 براى همديگه مردم، گلِ نرگسى مى‏چينند

 ايشاا... مى‏ياد مى‏گيره، روى شونه پرچم سرخ

 از براى انتقام، غروب محرم سرخ

 شباى جمعه كه مى‏شه، توى كربلاى عشقه

 غروب جمعه كه مى‏شه، راهىِ شهر دمشقه